پارک ملی دز یکی از پارکهای ملی ایران است که در شمال استان خوزستان و در محدوده شهرستان شوش واقع است. این منطقه از شمال به هفت تپه، از شرق به شوشتر،از غرب به حسینآباد شوش مرتبط است. وسعت منطقه حفاظت شده دز ۱۷۸۹۵ هکتار میباشد و قسمتی از این منطقه با وسعت ۵۳۰۱ هکتار در سال ۱۳۸۹ به عنوان پارک ملی اعلام گردید. پارک ملی دز در ۲۰ کیلومتری شرق جاده ترانزیتی اهواز – شوش قرار گرفتهاست. پارک ملی دز توسط منطقه حفاظت شده دز از شمال و جنوب احاطه گردیدهاست.
وجود حیات وحش غنی در کنار چشماندازهای زیبا نظیر رودخانه، تالاب، این منطقه را به یکی از چشماندازهای مهم استان خوزستان به ویژه از لحاظ پرنده نگری تبدیل نموده. این جنگلها آخرین زیستگاه طبیعی گوزن زرد ایرانی بود. معبد چغازنبیل در نزدیکی منطقه، قدیمترین و بزرگترین بنای خشتی و آجری جهان است که از زمان ایلام میانه به یادگار ماندهاست.
منطقه حفاظت شده دز، پارک ملی دز را در برمیگیرد و در محدوده شهرستانهای شوش، شوشتر، اهواز و دزفول گسترده شدهاست. دو پاسگاه محیط بانی یکی در جاده شوشتر-هفت تپه (پل رانکین) و دیگری در میانرود دزفول قرار دارد. با توجه به گستردگی منطقه حفاظت شده دز، این منطقه مستقیماً زیر نظر اداره کل محیط زیست خوزستان اداره میشود.
حیات وحش
گوزن زرد، رودک عسل خوار، گربه جنگلی، خارپشت، روباه،مار و انواع پرندگان مهاجر و بومی
پوشش گیاهی
درختان و درختچه و گونههای بوتهای شامل جاز، لگجی، تمشک، استبرق و بیشتر از همه پده
تعارضات مهم منطقه
با توجه به رشد جمعیت و توسعه سکونت گاهها، فعالیت تولیدی و خدماتی و نیز به علت فرصت طلبی برخی از افرادمنطقه پارک ملی دز را همه ساله، در معرض تخریب و تصرفات غیرقانونی افراد سودجو و فرصت طلب قرار میدهد. ورود دامهای بیش از ظرفیت چرا و به علت خشک سالی وقوع آتشسوزیها در جنگل از عوامل تهدید این منطقه میباشد