اطلاعات منتشر شده از پایش محیط کسب‌وکار در فصل زمستان 1399 نشان می‌دهد در این فصل رقم شاخص ملی محیط کسب‌وکار با 0.13 واحد بهبود به 5.80 رسیده است.

بر اساس نتایج حاصل از پایش ملی محیط کسب‌وکار ایران در زمستان ۱۳۹۹، رقم شاخص ملی، 5.80 (نمره بدترین ارزیابی ۱۰ است) محاسبه شده که تا حدودی از وضعیت این شاخص نسبت به ارزیابی فصل گذشته (پاییز ۱۳۹۹ با میانگین 5.93) بهتر است.

در زمستان ۱۳۹۹، فعالان اقتصادی مشارکت‌کننده در این پایش، به ترتیب سه مؤلفه

۱- غیرقابل پیش‌بینی بودن و تغییرات قیمت مواد اولیه و محصولات

۲- بی‌ثباتی سیاست‌ها، قوانین و مقررات و رویه‌های اجرایی ناظر بر کسب‌وکار

۳- دشواری تأمین مالی از بانک‌ها

را نامناسب‌ترین مؤلفه‌های محیط کسب‌وکار کشور نسبت به سایر مؤلفه‌ها ارزیابی نموده‌اند.

بر اساس یافته‌های طرح، میانگین ظرفیت تولیدی (واقعی) بنگاه‌های اقتصادی شرکت‌کننده در طرح در فصل پاییز معادل 42.72 درصد بوده که نسبت به همین میزان در پاییز گذشته (40.80 درصد)، با افزایش تقریبی ۲ واحدی مواجه شده است.

فعالان اقتصادی به‌طور متوسط، میزان تأثیر کرونا بر کسب‌وکار را 6.3 ارزیابی کردند. لازم به ذکر است که شاخص کل کشور، شاخص استانی و سایر شاخص‌ها نیز در این فصل با در نظر گرفتن این عامل محاسبه و گزارش شده‌اند.

شاخص استانی محیط کسب‌وکار

بر اساس یافته‌های این طرح در زمستان ۱۳۹۹، استان‌های کردستان، کرمان و چهارمحال و بختیاری به ترتیب دارای بدترین وضعیت محیط کسب‌وکار و استان‌های سمنان، مرکزی و آذربایجان شرقی به ترتیب دارای بهترین وضعیت محیط کسب‌وکار نسبت به سایر استان‌ها ارزیابی شده‌اند.

براساس نتایج این پایش در زمستان ۱۳۹۹، وضعیت محیط کسب‌وکار در بخش کشاورزی (5.92) در مقایسه با بخش‌های خدمات (5.87) و صنعت (5.60) نامناسب‌تر ارزیابی شده است.

در بین رشته فعالیت‌های اقتصادی برحسب طبقه‌بندی استاندارد ISIC.rev۴، رشته فعالیت‌های:

۱- سایر فعالیت‌های خدماتی

۲- فعالیت حرفه‌ای، علمی و فنی

۳- فعالیت اداری و خدمات پشتیبانی

دارای بدترین وضعیت محیط کسب‌وکار و رشته فعالیت‌های:

۱- مالی و بیمه

۲- استخراج معدن

۳- تولید صنعتی (ساخت)

بهترین وضعیت محیط کسب‌وکار را در مقایسه با سایر رشته فعالیت‌های اقتصادی در کشور داشته‌اند.

وضعیت محیط کسب‌وکار کشور برحسب تعداد کارکنان شاغل در بنگاه‌های بر اساس نتایج به دست آمده به‌صورت بنگاه‌های با ۶ تا ۱۰ نفر کارکن (5.84) دارای بدترین وضعیت و بنگاه‌های دارای ۲۰۰ کارکن و بیشتر از آن (5.54) دارای بهترین وضعیت محیط کسب‌وکار نسبت به سایر بنگاه‌ها ارزیابی شده‌اند.

وضعیت محیط کسب‌وکار کشور برحسب سال تأسیس بنگاه اقتصادی در کارگاه‌های ۶ تا ۱۰ سال، بدترین وضعیت (5.87) و در کارگاه‌های کمتر از ۲ سال، دارای بهترین وضعیت (5.49) ارزیابی شده‌اند.

 

شاخص محیط کسب‌وکار بر اساس نظریه عمومی کارآفرینی شین

بر اساس نظریه عمومی کارآفرینی شین، شاخص ملی محیط کسب‌وکار ایران در زمستان ۱۳۹۹، عدد 5.96 (عدد ۱۰ بدترین ارزیابی است) به دست آمده است که بهتر از وضعیت این شاخص در ارزیابی فصل گذشته (پاییز ۱۳۹۹ با میانگین 6.7) است. میانگین ارزیابی محیط اقتصادی عدد 6.15 است که در ارزیابی فصل گذشته عدد 6.29 حاصل شده بود و میانگین ارزیابی محیط نهادی عدد 5.81 است که در فصل گذشته عدد ۸۹.۵ ارزیابی شده بود.

بر این اساس، همانند فصل گذشته محیط جغرافیایی با عدد 5.20 و محیط مالی با عدد 8.23 به ترتیب مساعدترین و نامساعدترین محیط‌ها بر اساس نظریه عمومی کارآفرینی شین بوده‌اند. لازم به ذکر است که شاخص شین به دلیل در نظر گرفتن وزن عوامل مختلف در محاسبه، از دقت بیشتری نسبت به شاخص کل کشور برخوردار است.

در بین رشته فعالیت‌های اقتصادی برحسب طبقه‌بندی استاندارد ISIC.rev۴ در فصل پاییز، فعالیت‌های:

۱- تأمین جا و غذا شامل هتل‌ها، اقامتگاه‌ها و رستوران‌ها و تالارهای پذیرایی (8.31)

۲- اداری و خدمات پشتیبانی شامل آژانس‌های توریستی و مسافرتی، مؤسسات حمل مسافر و مؤسسات کرایه لوازم، ابزار و ماشین‌آلات (8)

۳- سایر فعالیت‌های خدماتی (7.75)

بیشترین آسیب را از شیوع ویروس کرونا متحمل شده و در مقابل رشته فعالیت‌های

۱- مالی و بیمه (4.29)

۲- استخراج معدن (5.8)

۳- تولید صنعتی (ساخت) (5.53)

کمترین آسیب را از شیوع ویروس کرونا نسبت به سایر فعالیت‌ها متحمل شده‌اند.

همچنین در فصل زمستان ۱۳۹۹، میزان آسیب وارده بر کسب‌وکارها از شیوع ویروس کرونا در استان‌های اردبیل (8.33) خراسان جنوبی (7.23)، کردستان (7.6) و چهارمحال و بختیاری (6.86)، بیشترین مقدار و در استان‌های اصفهان (5.14)، البرز (5.23)، مرکزی (5.28) و آذربایجان شرقی (5.61)، کمترین مقدار نسبت به سایر استان‌ها توسط فعالان اقتصادی ارزیابی شده‌اند.