اگرچه کارفرمایان تنها افزایش دستمزد را راهکاری برای جذب رضایت نیروی کار خود می‌دانند، اما در دنیای پساکرونا افزایش سطح مهارتی کارگران اهمیت بیشتری دارد.
به گزارش لیبراستارت، کارفرمایان هرگز تصور نمی‌کردند که در برهه‌ای از زمان برای جذب نیرو با مشکلات عدیده‌ای روبه‌رو شوند. درحالی‌که بسیاری از کشورهای توسعه‌یافته توانسته‌اند واکسیناسیون مردم خود را با موفقت پشت سربگذارند و شرایط بازگشت نیروی کار به کارگاه‌ها را فراهم کنند، کارگرانی که در دوران پاندمی کرونا اشتغال و منابع معیشتی خود را از دست داده بودند با موقعیت‌های شغلی متعددی روبه‌رو هستند. وزارت کار ایالات متحده در ماه ژوئن گزارشی منتشر کرد: بیش از ۱۰میلیون فرصت شغلی جدید در دسترس است که یک موقعیت استثنایی به حساب می‌آید. بر اساس برآوردهای اولیه، جمعیت جویای کار در آن بازه زمانی حدود ۸ میلیون نفر ارزیابی شده است.
اگرچه وضعیت اشتغال برای کارگرانی که از مهارت یا تحصیلات آکادمیک برخوردار هستند، مناسب است؛ ولی کارگرانی که از مهارت کمتری برخوردار هستند، با چالش‌های متعددی روبه‌رو می‌شوند. مشاغلی مثل خرده‌فروشی‌ها، هتل‌ها و رستوران‌ها که بیشترین آسیب‌های شغلی ناشی از کرونا را متحمل شده‌اند، وضعیت متفاوتی دارند. نه تنها کارفرمایان این گروه شغلی برای جذب نیروی انسانی جدید به‌شدت با یکدیگر رقابت می‌کنند، بلکه برای حفظ نیروی انسانی با سابقه خود نیز تلاش می‌کنند. کارفرمایان رستوران‌های بزرگ عملکرد بهتری داشته و موفق به افزایش دستمزد مزدبگیران شده‌اند.
بسیاری از فعالان حوزه کار باور دارند کرونا توانست ماهیت روابط کار را تغییر دهد. بنابراین بسیاری از نیروی انسانی مایل نیستند همچون گذشته در کارگاه‌ها حاضر شوند و به اشتغال خود ادامه دهند. اگرچه افزایش دستمزد مولفه‌ای تاثیرگذار به حساب می‌آید، اما پرداخت مزد بیشتر به کارگر به این معنا نیست که یک کارفرما در جذب نیروی انسانی موفق عمل کرده است. کارفرمایان باید در نظر داشته باشند که روابط کار همچون گذشته نیست.
یک فعال کارگری درباره تغییرات این روزهای بازار کار گفت: روابط کار در این روزها به‌شدت تغییر کرده است و همچون گذشته نیست. افزایش دستمزد نمی‌تواند مثل گذشته یک نیروی انسانی را به کارگاه‌های پرچالش بکشاند و بیشتر از مزد پرداخت‌شده از او کار بکشد. دستمزد رقابتی نقش تاثیرگذاری در جذب نیروی انسانی دارد؛ اما کارفرمایان باید به این موضوع واقف باشند که در کسب‌و کار خود باید تغییرات اساسی‌تر و بزرگ‌تری ایجاد کنند. همگام‌سازی کارگاه‌ها با دنیای امروز یک لازمه اساسی است که باید مورد توجه صاحبان مشاغل قرار گیرد.
اگرچه تمایل به افزایش دستمزد در میان کارفرمایان مشاهده می‌شود، اما برخی آن را سوءاستفاده کارگران از شرایط موجود تفسیر می‌کنند. نکته‌ای حائز اهمیت وجود دارد باید شرایطی در کسب‌وکار ایجاد شود تا افراد توانایی‌های خود را افزایش دهند تا فرصت‌های شغلی بیشتری در دسترس داشته باشند. برنامه‌های آموزشی باید از سوی کارفرمایان مورد توجه قرار گیرد. آموزش نه تنها سبب افزایش سطوح مهارتی کارگران در بلندمدت می‌شود، بلکه منابع درآمدی بیتشری نیز در اختیار آنها قرار می‌دهد.
کرونا انسان‌ها را مجاب کرده است تا در حین انجام کار مسائل مختلف را فرا‌گیرند. این موضوع نیز از سوی «کنث ارو» اقتصاددان آمریکایی و برنده جایزه نوبل تایید شده و به گفته او، یادگیری زیاد ماحصل تجربه است. انسان‌ها در دوران کووید-۱۹ به این نتیجه رسیدند که بسیاری از کنفرانس‌ها می‌تواند به‌صورت غیرحضوری و در بستر اینترنت برگزار شود. این موضوع درباره روابط کار نیز صدق می‌کند، کارگران به این نتیجه رسیده‌اند، بسیاری از امور محوله می‌تواند در منزل انجام شود و دیگر نیازی به حضور در محل کار نیست. بسیاری با بهره‌گیری از تکنولوژی و پیاده‌سازی آن در عرصه کسب‌وکار، نوآوری‌های جدیدی در اشتغال ایجاد کردند.
یک اختلال سه‌گانه در مشاغل امروزی ایجاد شده که عبارت است از انقلاب صنعتی چهارم، رکود ناشی از پاندمی کرونا و تحول سبز. در نتیجه، تغییر و ارتقای مهارت‌ها باید در مرکز هرگونه تلاشی برای بازگشت به شرایط قبل از کرونا، توسعه فرصت‌ها و معکوس‌سازی قطبی‌شدن بازار کار قرار گیرد. در طول یک‌سال گذشته، پلت‌فرم‌های بخش خصوصی و دولتی سعی کرده‌اند از طریق شبکه آموزشی جهانی، به میلیون‌ها نفر برای تغییر مهارت‌ها از بخش‌ها و نقش‌هایی که رو به افول هستند و صنایع و مشاغل درحال رشد، کمک کنند.آنها بعد از این آموزش‌ها، به این نتیجه رسیدند که در دو سوم کسب‌وکارها بازگشت سرمایه بعد از یک‌سال افزایش داشته و شرکت‌ها کشف کرده‌اند که سرمایه‌گذاری در تغییر مهارت‌ها به‌جای تعدیل نیروی کار و استخدام نیروهای جدید، نتیجه بهتری می‌دهد.
به‌طور قطع، فضاهای اداری اشتغال و خرده‌فروشی پس از دوران کرونا به‌شدت کوچک خواهد شد و مشاغل الکترونیکی و دورکاری سیری صعودی خواهند داشت. به‌دلیل اینکه بسیاری از مشاغل به‌صورت دورکاری انجام خواهد شد، قیمت ملک به تدریج کاهش یافته است و در بدترین شرایط، ترازسازی صورت خواهد پذیرفت. همچنین اختلاف دستمزدها میان گروه‌های کارگری افزایش خواهد یافت؛ زیرا افرادی که استعداد بیشتری دارند، مورد توجه قرار می‌گیرند. جهانی‌شدن عرصه روابط کار موضوعی مهم است؛ اما موضوع مهم‌تر، تسریع برون‌سپاری کشورهاست. برون‌سپاری تاثیر قابل توجهی در بازارهای کار خواهد داشت و سیاست‌های داخلی هر کشور را دستخوش تغییرات خواهد کرد.
به هر اندازه که روند توسعه و نوسازی در جوامع انسانی به پیش می‌رود، درک و شناخت آنها از ضرورت رعایت شاخص‌های آموزشی و معیشتی محسوس‌تر می‌شود. تلفیق مفاهیم آموزش و ارتقای مهارت در جهان کنونی با رویکرد منافع فردی، جمعی می‌تواند سبب تغییرات گسترده در حوزه کار شود. زمان آن فرارسیده است که در عرصه تولید و صنعت تنها به مقوله افزایش دستمزد نیندیشیم و از تعقل در توسعه پایدار بهره بیشتری ببریم تا در سایه آن ضمن حفظ و صیانت از نیروی انسانی، زمینه ارتقای بهره‌وری و دستیابی به تعادل پایدار در مشاغل ایجاد شود.
